W świetle nowych regulacji Unii Europejskiej, które mają wejść w życie w styczniu 2025 roku, linie lotnicze zostaną zobowiązane do monitorowania i raportowania emisji tzw. nie-CO2 z samolotów. Te dodatkowe emisje obejmują ślady kondensacyjne (contrails), tlenki azotu oraz siarkę. Jednakże, związki branżowe, takie jak Międzynarodowe Stowarzyszenie Transportu Lotniczego (IATA), wyrażają obawy dotyczące niedoskonałości wiedzy naukowej na temat wpływu tych emisji na klimat i argumentują, że wprowadzenie regulacji w tej chwili może być przedwczesne.
Wpływ Śladów Kondensacyjnych na Klimat
Badania wskazują, że ślady kondensacyjne mogą odgrywać znaczącą rolę w wpływie lotnictwa na klimat, potencjalnie odpowiadając za 57% wpływu ocieplenia przez branżę lotniczą. Te cienkie chmury lodowe mogą utrzymywać się w atmosferze od kilku minut do nawet 18 godzin, zależnie od warunków atmosferycznych, efektywnie zatrzymując ciepło w atmosferze.
Rozwiązania i Wyzwania
Proponowane rozwiązania obejmują użycie czystych paliw oraz unikanie lotów przez obszary o niskich temperaturach i wysokiej wilgotności, co może wymagać zmian tras lotów. Pomimo to, naukowcy i branża lotnicza podkreślają potrzebę głębszego zrozumienia i współpracy w celu opracowania skutecznych strategii zmniejszających wpływ lotnictwa na zmiany klimatyczne bez nieprzewidzianych skutków ubocznych.